Atina (Γιώργος Νταλάρας)
Ξέρω μια πόλη που η άσφαλτος καίει
και δέντρου σκιά δε θα βρεις
μεγάλη ιστορία προγόνοι σπουδαίοι
λυχνάρι και τάφος της γης
Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ
Ξέρω μια πόλη στη νέα Σαχάρα
μια έρημο όλο μπετό
οι ξένοι οι στόλοι λαθραία τσιγάρα
παιδιά που δεν ξέρουν κρυφτό
Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ
Ξέρω μια πόλη στη γη της Αβύσσου
κουρσάρων κι ανέμων νησί
στης Πλάκας τους δρόμους πουλάς το κορμί σου
για ένα ποτήρι κρασί
Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ
Znam jedan grad gde asfalt gori
i hladovinu drveta ne možeš da nađeš
slavna istorija, preci čuveni
svetiljka i grob na zemlji
Podsećaš Atina, na ženu koja plače
jer je niko ne želi
Atina, Atina umirem za tobom
umireš i ti, sa mnom
Znam jedan grad u novoj Sahari
jednu pustinju od betona
strane flote, švercovane cigare
deca koja se ne igraju žmurke
Podsećaš Atina, na ženu koja plače
jer je niko ne želi
Atina, Atina umirem za tobom
umireš i ti, sa mnom
Znam jedan grad u zemlji beskraja
od gusara i ostrva vetrova
gde na ulicama Plake, prodaješ telo svoje
za jednu čašu vina
Podsećaš Atina, na ženu koja plače
jer je niko ne želi
Atina, Atina umirem za tobom
umireš i ti, sa mnom
Sergioserbia © 01.01.2008