Night at the Elliniko
Η νύχτα θέλει να πετάξει
αλλά της λείπουν τα φτερά
η λύπη μου κάνει νερά
και πλημμυρίζει το αμάξι
Τα φώτα μου αναβοσβήνω
κι η πόλη τόσο δοτική
σαν ρήμα στην παθητική
που δε θα μάθω να το κλίνω
Η νύχτα θέλει να πετάξει
και μπαίνω στο Ελληνικό
μ’ ένα προαίσθημα κακό
σαν τον αδιάβαστο στην τάξη
Αφίξεις και αναχωρήσεις
και φώτα εκτυφλωτικά
εδώ μαθαίνεις μυστικά
που δεν τα λένε στις ειδήσεις
Ο κόσμος πίνει και καπνίζει
στην αίθουσα αναμονής
κι είμαι στο πλήθος ο κανείς
που τ’ όνομά του το κερδίζει
Καφές ζεστός και άσος σκέτος
δύο η ώρα της νυχτός
είμαι σε όλα ανοιχτός
κι απογειώνομαι καθέτως
Ραντάρ κανένα δε με πιάνει
στην πτήση μου τη μαγική
γράφω στης νύχτας το χαρτί
με συμπαθητική μελάνη
Αφίξεις και αναχωρήσεις
και φώτα εκτυφλωτικά
εδώ μαθαίνεις μυστικά
που δεν τα λένε στις ειδήσεις
The night is wanting to fly
but her wings fail her.
My unreliable pain is leaking *
and the car floods.
I flash my headlights on and off
and the city is in the giving mode,
like a verb in the passive
that I will not learn to conjugate.
The night is wanting to fly
and I go into the Elliniko
with a bad premonition
like an unprepared student into the classroom
Departures and arrivals,
and blinding lights:
Here you learn secrets
that they don't tell on the news.
Everyone is smoking and drinking
in the waiting room
and I am, in the crowd, just the nobody
who needs to win his name.
Hot coffee and an Asos without filter,
two o'clock in the morning
I am open to anything
and take off vertically.
No radar catches me
in my magical flight
I write on the paper of the night
with invisible ink.
Departures and arrivals,
and blinding lights:
Here you learn secrets
that they don't tell on the news.
Geeske © 08.06.2005