The coat
Το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
σαν στάχτη σαν χώμα το γκρίζο του χρώμα
το ίδιο παλτόακόμα φορώ
τριμμένοι αγκώνες πικροί μου χειμώνες
Όλοι μου λένε να το πετάξω
να πάρω άλλο ζωή ν’ αλλάξω
όλοι μου λένε μα εγώ σωπαίνω
μες στο παλτό μου αργοπεθαίνω
Το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
της μέρας τη σκόνη της νύχτας το χιόνι
το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
ραφές ξηλωμένες αγάπες χαμένες
Όλοι μου λένε να το πετάξω
να πάρω άλλο ζωή ν’ αλλάξω
όλοι μου λένε μα εγώ σωπαίνω
μες στο παλτό μου αργοπεθαίνω
That same coat, I'm wearing it still.
Like ashes, like dirt, its grey colour
That same coat, I'm wearing it still.
The elbows in rags, my bitter winters
They all tell me to get rid of it,
to get another, to change my life.
They all keep telling me, but I keep silent.
Inside my coat, slowly, I am dying.
That same coat, I'm wearing it still,
the dust of the day, the snow of the night...
That same coat, I'm wearing it still.
Torn seams, lost loves
They all tell me to get rid of it,
to get another, to change my life.
They all keep telling me, but I keep silent.
Inside my coat, slowly, I am dying.
Geeske © 08.06.2005