No empiezas de nuevo
Σκοτάδι και φως αγάπη και μίσος μη φοβηθείς το ψέμα στο’χα πει της νύχτας το ναι της μέρας το ίσως δεν έχει μάθει να ψάχνει αιτία να βρει Κοιτάς σκεφτική τα πλοία να φεύγουν πόσο κοστίζει αλήθεια μια στιγμή οι αγάπες γερνούν κι αυτό που αποφεύγουν πάντα προσμένει ν’ανοίξει την πόρτα να μπει Μέσα μου όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά μόλις σε βλέπω στην πόρτα μπροστά μη την αγγίξεις μη την ανοίξεις δειλά όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά όταν μου λες θα γυρίσω μετά πώς μ’αντικρίζεις και λες μην αρχίζεις ξανά Οι ώρες κυλούν οι μέρες περνάνε μη το σκεφτείς να φύγεις στο’χα πει μα οι λέξεις μου γίνονται ποτήρια που σπάνε μόλις σε βλέπω να ψάχνεις να βρεις το κλειδί Μέσα μου όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά μόλις σε βλέπω στην πόρτα μπροστά μη την αγγίξεις μη την ανοίξεις δειλά όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά όταν μου λες θα γυρίσω μετά πώς μ’αντικρίζεις και λες μην αρχίζεις ξανά		Oscuridad y luz, amor y odio no tengas miedo, la mentira te la he dicho el sí de la noche, el quizás del día no ha aprendido a buscar para encontrar la causa Miras pensada los barcos que se vayan de verdad cuanto cuesta un momento los amores se ponen viejos y eso que evitan siempre espera abrir la puerta para entar Pero dentro de mí algo rompe, enfada, lagrima y ríe justo cuando te veo encima de la puerta no la toques, no la abras con cobardía pero algo rompe, enfada, lagrima, ríe cuando me dices “voy a regresar después” cómo me miras y dices “no empiezas de nuevo” Las horas rodan, los días pasan no pienses que te vayas, te lo he dicho pero las palabras se ponen vasos que rompen justo cuando te veo que busques a encontrar la llave Pero dentro de mí algo rompe, enfada, lagrima y ríe justo cuando te veo encima de la puerta no la toques, no la abras con cobardía pero algo rompe, enfada, lagrima, ríe cuando me dices “voy a regresar después” cómo me miras y dices “no empiezas de nuevo”
maria_gr © 01.01.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info