Uno zeibekiko pesante
Ένα ζεϊμπέκικο βαρύ με τη καρδιά μου καθαρή θα βγω στους δρόμους να χορέψω. Σε ένα ζεϊμπέκικο αργό ψάχνω τη δύναμη να βρω τον χωρισμό μας για να αντέξω. Δεν είμ’ αϊτός, είμαι ένα χελιδόνι που του γκρέμισαν κάποιο βράδυ τη φωλιά όσοι αγαπάμε μένουμε πάντα μόνοι σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά. Όσοι αγαπάμε, μένουμε πάντα μόνοι σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά. Με ένα ζεϊμπέκικο βαρύ και την ψυχή μου καθαρή θα βγω στους δρόμους να σε γυρέψω. Σε ένα ζεϊμπέκικο αργό ναυαγισμένο το μυαλό ψάχνω τη δύναμη να αντέξω. Δεν είμ’ αϊτός, είμαι ένα χελιδόνι που του γκρέμισαν κάποιο βράδυ τη φωλιά όσοι αγαπάμε μένουμε πάντα μόνοι σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά. Όσοι αγαπάμε μένουμε πάντα μόνοι σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά.		Uno zeibekiko pesante col cuore limpido andrò per strada a ballare In uno zeibekiko lento cerco la forza di trovare la nostra separazione per resisterle. Non sono un' aquila, sono una rondine cui hanno distrutto il nido una sera Noi che amiamo rimaniamo sempre soli come le rondini nella bora, nella tramontana. Noi che amiamo rimaniamo sempre soli come le rondini nella bora, nella tramontana. Con uno zeibekiko pesante e l'anima limpida andrò per strada a farti tornare In uno zeibekiko lento naufragato il cervello cerco la forza di resistere Non sono un' aquila, sono una rondine cui hanno distrutto il nido una sera Noi che amiamo rimaniamo sempre soli come le rondini nella bora, nella tramontana. Noi che amiamo rimaniamo sempre soli come le rondini nella bora, nella tramontana.
Alessio Miranda © 01.01.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info