I don't want to, anymore
Δε θέλω πια να χρωματίζω δε θέλω πια
να χρωματίζω τους ουρανούς σου δε θέλω πια
αυτό το αστείο τερματίζω
και σβήνω απ’ τους συλλογισμούς σου και σβήνω
Δε θέλω πια να χρωματίζω στον καιρό μου
αυτόν που δεν αναγνωρίζω για δικό μου
δε θέλω πια δε θέλω πια δε θέλω πια
Δε θέλω πια να χρωματίζω δε θέλω πια
να χρωματίζω τα σύνορά σου δε θέλω πια
κι από τον κόσμο που γνωρίζω
να ψάχνω για τη διαφορά σου να ψάχνω
Δε θέλω πια να χρωματίζω στον καιρό μου
αυτόν που δεν αναγνωρίζω για δικό μου
δε θέλω πια δε θέλω πια
I don't want to be the colour anymore, I don't want
to be the colour of your skies, I don't want to
I'm ending that joke
and deleting myself from your equations - deleting.
I don't want to be the colour anymore in my own time
of something I do not recognize as my own
I don't want to anymore
I don't want to be the colour anymore, I don't want
to be the colour of your borders, nor do I want
from the people that I know
to be always searching how you are different - always searching
I don't want to be the colour anymore in my own time
of something I do not recognize as my own
I don't want to anymore
Geeske © 06.11.2005