Août
Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το `χει δει
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Mais pourquoi la chanson doit être triste
comme si elle a été arraché de mon cœur
et en ce moment ou je m`inonde de joie
elle monte jusqu’ a mes lèvres et me noie
fais attention à la fin me diras tu
Je t`aime mais j`ai pas la voix pour te le dire
et c`est un mal insupportable
je fonds sur cette douleur parce que je sens aussi
la route que nous entamons est une impasse
courage , ca va passer me diras tu
Mais comment je peux oublier ces cheveux libres
le sable , qui comme des chutes d eaux
en se penchant sur moi , des milliers de baisers
des diamants qu’elle me donnait , mains ouvertes
...j`irais même si ca tourne mal
Mais sur quelle extase , danse magique
une créature pareille a pu naitre
de quelle étoile lointaine provient la lumière
qui dans ces deux yeux est allée se cacher
et moi le chanceux qui a pu la voir
Dans son regard un tout petit ciel
brille , devient nuageux et se retire
mais quand la nuit tombe s`inonde de lumière
qui monte comme une lune au mois d`Août
et depuis l`intérieur , illumine la prison
Mais comment je peux oublier ces cheveux libres
le sable , qui comme des chutes d eaux
en se penchant sur moi , des milliers de bisous
des diamants qu`elle me donnait , mains ouvertes
...j` irais même si ca tourne mal
achatzig © 08.01.2008