Ne postoje "zbogom" na našem putu (Tsalikis)
Τα τελευταία σου φιλιά
γουλιά γουλιά τα πίνω
και μ’ ένα αντίο αγκαλιά
την πόρτα μου την κλείνω
Κι απ’ το παράθυρο κλεφτά
σε βλέπω να κοιτάζεις
να δεις το χθες ή το μετά
στο δρόμο που χαράζεις
Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας
μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού
η αγάπη ενώνει τον πόνο μας
όταν είσαι και είμαι αλλού
Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας
μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού
κι η καρδιά ξεπερνάει το φόβο μας
στην πορεία ενός γυρισμού
Η τελευταία μας βραδιά
σα μια κρυφή πληγή μου
που μου σπαράζει την καρδιά
και λιώνει το κορμί μου
Στα όνειρα μου θα γυρνάς
φεγγάρι λυπημένο
κι όταν κρυώνεις και πονάς
εγώ θα σε ζεσταίνω
Tvoje poslednje poljupce
gutljaj po gutljaj ispijam
i držeći u zagrljaju "zbogom"
vrata zatvaram
I s prozora krišom
vidim te da gledaš
ne bi li ugledala juče ili posle
na putu koji trasiraš
Na našem putu ne postoje "zbogom"
samo neki trenuci rastanka
ljubav spaja naš bol
kad smo razdvojeni ti i ja
Na našem putu ne postoje "zbogom"
samo neki trenuci rastanka
i srce prevazilazi naš strah
na putanji povratka
Naše poslednje veče
kao skrivena rana
što mi cepa srce
i telo izgara
U moje ćeš se snove vraćati
tužni meseče
i kad ti je hladno i kad te boli
ja ću da te grejem
neraidaBGD, Ivana © 17.01.2008