Something that is shining
Σου `δινα λεφτά για τα ταξίδια
και χρυσάνθεμα απ’ της Κίνας τις αυλές
πέτρες σκαλιστές για δαχτυλίδια
και φορέματα από πόλεις μαγικές
Στα παλιά βιβλία του πατέρα
της Αλεξάνδρειας οι μύθοι κι οι γιορτές
για όσα σκορπιστήκαν στον αέρα
και στις θάλασσες τις γκρίζες απ’ το χθες
Ό,τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό
Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό
Σαν του φτωχού Σαρλό τη μπαλαρίνα
που χορεύει μες στης νύχτας το ρυθμό
μα η καρδιά σου σαν κλεισμένη σε βιτρίνα
δεν αγγίζει της δικής μου τον παλμό
Ώσπου μια βραδιά ένας σχοινοβάτης
μες στα φώτα αυτού του τσίρκου ισορροπεί
παίρνει ο ομορφονιός τη μπαλαρίνα
κι είν’ μονάχος τώρα ο κλόουν στη σκηνή
Ό,τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό
Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό
I was giving you money for the journeys
and chrysanthemums from China's yards
engraved stones for rings
and dresses from magic cities
In father's old books
the Alexandria's myths and fests
for all those that are thrown in the air
and in the "yesterday's" gray seas
Whatever i would begin
whichever door i would knock
nothing is reaching your sky
Something that is shining
you always want, even if it seems to be
the most dull and also dark thing
Like the poor Sarlot's ballerina
who dances in the rhythm of the night
but your heart as if it's locked in a showcase
doesn't touch the beat of mine (or "my heart")
Since a night, that an equilibrist
in this circus' lights, equilibrate.
The handsome guy gets the ballerina
and now the clown is alone on the stage
Whatever i would begin
whichever door i would knock
nothing is reaching your sky
Something that is shining
you always want, even if it seems to be
the most dull and also dark thing
Amethystos © 08.02.2008