The Dream
Πάνε δυο μήνες που `χω να σε δω
ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα,
ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα.
Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
πως της μορφής σου το πορτρέτο ξεθωριάζει
όμως αληθινά στο λέω, δεν πειράζει
κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις.
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
να `ξερες πόσο με πονάς
κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
και τρομαγμένος ξυπνώ.
Αν πω σ’ αρνήθηκα το ξέρεις θα `μαι ψεύτης
κι ο χρόνος αν αφήνει μια ελπίδα για μένα
είναι οδυνηρό που δε σε είδα ν’ αστράφτεις
μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη.
It's been two months since I last saw you,
who knows what I am now to you.
Μaybe I will even be misunderstood
but for God's sake, do not worry about me.
I don't believe it's hard for you to guess
that your shape's portrait is fading.
Βut Ι truly say that it's fine.
I close my eyes again for you to whisk me away.
I saw you in my sleep knocking on the door
had you only known how much you hurt me
and afterwards, I saw you leave bowed
and I wake up scared.
Saying I've refused you, you'd know I'm a liar
And if time leaves one hope,
for me it's anguishing not seeing you shine
in my soul's mirror.
kzarog © 22.02.2005