Deca Pireja (M.Merkouri)
Aπ’ το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά
Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με `χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ’ αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά
Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ
Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά
και μια χά , και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω...
S prozora svog šaljem
jedan, dva i tri i četiri poljupca
koji stižu do luke
kao jedna, i dve, i tri četiri ptice
Kako bih volela da imam jedno i dvoje
i troje i četvoro dece
koja bi kad porastu sva
postala junaci za ljubav Pireja
Koliko god tražila, ne nalazim drugu luku
koja može tako da me izludi, kao Pirej
koji kad se smrkava pesme mi redja
i svoj oblik menja, ispune ga deca
Iz kuće kad izadjem
ne postoji niko koga ne volim
i kad noću spavam, znam da
znam da, da ću ga sanjati
Nakit stavljam oko vrata i jednu pe-
jednu pe-, jednu perlu da me čuva
jer uveče se nadam, u luku kad se spustim
da ću da nadjem nekog neznanca
Koliko god tražila...
neraidaBGD, Ivana © 11.03.2008