Evening Star
Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει ήξερα μα ξέχασα όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν τα λερωμένα πέταξαν Κι εσύ αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις άδολα είναι τα μάτια σου και μην τα κατεβάζεις Οι πολιτείες πάντα χορεύουν σε ρυθμό κιρκαδιανό τα φώτα ανάβουν να προλάβουν της νύχτας το μετέωρο Κι εσύ αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις άδολα είναι τα μάτια σου και μην τα κατεβάζεις Τα βήματά μας άθελά μας είναι δώρα ακριβά γι’ αυτούς που μένουν και περιμένουν το σούρουπο μιαν αγκαλιά Κι εσύ αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις άδολα είναι τα μάτια σου και μην τα κατεβάζεις Μες στο σκοτάδι θα `ρθουν πάλι μακρινές μαρμαρυγές να ψιθυρίσουν να θυμίσουν τρεις απανωτές φορές		The day goes by, who steals it I knew but I forgot The ones that worked and the ones that tried Threw away the dirty clothes And you my evening star You blend with the sunset Guileless are your eyes Don’t lower them The cities are always dancing In a circadian rhythm The lights lit up to catch up With the unstable of the night And you my evening star You blend with the sunset Guileless are your eyes Don’t lower them Our steps are without our will Expensive gifts For those that stay and wait At nightfall for a hug And you my evening star You blend with the sunset Guileless are your eyes Don’t lower them They will come again in the darkness Distant flickers To whisper, to remind Three times in a row
giorgos2 © 02.12.2004

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info