Miksi polttelen kokaiinia
Πού `ναι εκείνα μου τα κάλλη
πού `ναι η τόση εμορφιά,
στην Αθήνα δεν είχε άλλη
τέτοια λεβεντιά!
Ήμουν κούκλα, ναι στ’ αλήθεια
με μεγάλη αρχοντιά!
Δε σας λέγω παραμύθια,
τρέλανα ντουνιά!
Μα μ’ έμπλεξε ένας μόρτης
αχ, ένας μάγκας πρώτης
μου πήρε ό,τι είχα και μ’ αφήνει.
Μου πήρε την καρδιά μου,
τα νιάτα, τα λεφτά μου,
κι απ’ τον καημό φουμάρω κοκαΐνη.
Μ’ αγαπούσαν αφεντάδες,
νέοι, γέροι και παιδιά
κι όλοι πρώτοι κουβαρντάδες
μεσ’ στην αγορά.
Αχ, τι όμορφα περνούσα
με τραγούδια και κρασί,
κάθε μέρα εγλεντούσα!
Τι ζωή χρυσή!
Και τώρα η καημένη
γυρίζω μαραμένη
γιατί ο σεβντάς του μάγκα δε μ’ αφήνει.
Με τρέλανε ο μόρτης,
ο κοκαϊνοπότης,
γι’ αυτό κι εγώ φουμάρω κοκαΐνη.
Missä ovat kauneuteni
missä sellainen kauneus
Ateenassa ei ollut toista
sellaista nuorta naista
Olin nukke, ihan totta
ihan aatelinen!
En kerro teille satuja,
hullaannutin maailman!
Mutta mut sekoitti eräs magkas
ah magkas ensiluokkainen
multa otti mitä mulla oli ja mut jättää
Multa otti sydämeni
nuoruuteni rahani,
ja tuskassani poltan kokaiinia
Mua rakastivat johtajat
nuoret vanhat ja poikaset
ja kaikki parhaat puhujat
torin paikkeilla
Ah kuinka hienosti meni
kera laulujen ja viinin,
joka päivä juhlin
elämää kultaista!
Ja nyt kurja
kiertelen lakastuneena
koska houkutus magkan ei mua jätä,
mut hullaannutti magkas
kokaiininpolttelija
ja siksi minäkin poltan kokaiinia
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.03.2008