Menusis
Ο Μενούσης, ο Μπερμπίλης
κι ο Ρεσούλ Αγάς,
σε κρασοπουλειό πηγαίναν
για να φαν να πιούν.
Κει που τρώγαν,
κει που πίναν
και που γλένταγαν,
κάπου πιάσαν τη κουβέντα
για τις όμορφες.
Όμορφη γυναίκα που `χεις
βρε Μενούσ’ Αγά!
Πού την είδες, πού την ξέρεις
και τη μολογάς;
Χθες την είδα στο πηγάδι
που `παιρνε νερό
και της `δωσα το μαντήλι
και μου το `πλυνε.
Αν την ξέρεις κι αν την είδες,
πες μου τι φορεί;
Ασημένιο μεσοφόρι
με χρυσό φλουρί.
Κι ο Μενούσης,
μεθυσμένος πάει την έσφαξε.
Το πρωί ξεμεθυσμένος
πάει την έκλαψε.
Σήκω πάπια μ’ ,
σήκω χήνα μ’ ,
σήκω πέρδικα μ’ .
Σήκω λούσου και χτενίσου
κι έμπα στο χορό.
Να σε δουν τα παλληκάρια
να μαραίνονται.
Να σε δω κι εγώ ο καημένος
και να χαίρομαι.
Kir Menusis şi Berbilis
şi Resul-Aga,
la tavernă să mănînce
s–au dus şi să bea.
Tot bînd şi ciocnind pahare
şi glumind tustrei,
despre mîndre veni vorba
şi despre femei.
- Ce frumoasă ţi-i femeia,
măi, Menusi-Aga!
- Cum ştii tu ? Unde-ai văzut-o
şi vorbeşti de ea?
- Am văzut-o la fîntînă
ieri şi chiar i-am dat
o batistă să mi-o spele
şi n-a refuzat.
- Dac-o ştii şi ai văzut-o,
spune-mi ce purta.
- Un jupon alb cu un galben
care stălucea.
Beat, Menusis, merge-acasă
şi-o injunghie.
Dezmeţit apoi începe
s-o bocească-amar :
-Scoală bibilică dragă,
scoală puica mea,
scoală ca să intri-n horă,
dulce rîndunea.
Să te vadă toţi flăcăii
care te doresc,
să te văd şi eu,sărmanul,
să mă veselesc.
DETOBON © 11.03.2008