Quanto il destino mi scriveva (O. Elytis)
Τα όσα η μοίρα μου ‘γραφε
κι άλλος κανείς δεν ξέρει,
τα βρήκα μέσα στον καφέ,
τα διάβασα στο χέρι.
Ποτάμι βρήκα σκοτεινό,
μια σφαλιγμένη πόρτα,
κοράκια πάνω στο βουνό,
και φίδια μες στα χόρτα.
Μακάρι νά ‘μουν σαν τα ζα,
που βόσκουν στον κάμπο,
γράμματα να μη γνώριζα,
μες στα μυστήρια νά ‘μπω.
Μυστήρια τέτοια δε συμφέ ,
να ψάχνω δε συμφέρει,
φέρτε μου δεύτερο καφέ,
κι αλλάξτε μου το χέρι.
Quanto il destino mi scriveva
e nessun altro sa,
l'ho trovato nei fondi di caffé
l'ho letto nella mano.
Ho trovato un fiume scuro,
una porta ben serrata,
corvi sopra la montagna,
e serpenti dentro l'orto.
Ah, se fossi come le bestie,
che pascolano nel prato,
ah, se non sapessi leggere
nei misteri che penetro.
Certi misteri non mi con-
non mi conviene di cercarli,
portatemi un altro caffè,
e cambiatemi la mano.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.03.2008