Takiasi juovun joka ilta
Γιά σε μεθώ κάθε βραδιά
πως να σε σβήσω απ’ την καρδιά
που σ’ ένα βράδυ σε μια ώρα ξαφνικά Ι
μου φερες μπόρα Ι
και ζητώ να βρω τη λησμονιά
Μια νύχτα ζήσαμε μαζί
μα πάντα ο νους σε ξαναζεί
όνειρο ήσουν στο σκοτάδι Ι
μια μαστόρισσα στο χάδι Ι
μ’ αφησες αγιάτρευτη πληγή
Ήσουνα τόσο ελκυστική
μια άγνωστη περαστική
γλυκοεγλέντισα κοντά σου Ι
κι αν δεν ξέρω τ’ όνομά σου Ι
πάντα η καρδιά μου σε ποθεί
Takiasi juovun joka ilta
kuinka sinut sammutan sydämestä
joka eräänä iltana eräänä hetkenä äkkiä
mulle toit myrskyn
ja etsin löytääkseni unohduksen
Yhden yön elimme yhdessä
mutta aina ajatus sua elää
unelma olit pimeydessä
mestaritar syleilyssä
minuun jätit parantumattoman haavan
Olit niin puoleesivetävä
tuntematon ohikulkija
ihanasti iloitsin luonasi
ja vaikka en tiedä nimeäsi
aina sydämeni sinua haluaa
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.03.2008