Sapfo (Kana)
Πάει το φεγγάρι χάθηκε, επέρασε η ώρα
η πούλια εβασίλεψε μεσάνυχτα κοντεύουν
κι εγώ πλαγιάζω μόνη μου.
Βάσανα μόνο και καημοί, του έρωτα τα δώρα
σε παραμύθια μ’ έμπλεξε, μέσα τους με παιδεύει
και το μυαλό μου τίναξε, βοριάς αγριεμένος
που δέρνει τις βελανιδιές ψηλά πάνω στα όρη.
Ode mesec, nestade, prodje vreme
Plejade zasvetleše, ponoć se bliži
a ja sama ležim..
Muke samo i boli, darovi ljubavi
u bajke me upetlja, u njima me muči
i moj um prodrma, severac razbesneli
što hrastove šiba, visoko na planinama..
neraidaBGD, Ivana © 11.03.2008