Отмъстих си
Σ’ εκδικήθηκα
Ούτε μια φορά απόψε δε σε θυμήθηκα
Τ’ όνομα σου να το συλλαβίσω αρνήθηκα όπως παλιά
Σ’ εκδικήθηκα
Και τα φώτα έσβησα μα δε φοβήθηκα
Ούτε με το μαξιλάρι σου κοιμήθηκα αγκαλιά
Δεν έχω τίποτα να θυμάμαι, τίποτα να μισώ,
τίποτα ν’ αγαπάω, για τίποτα να ζω
Δεν έχω τίποτα να θυμάμαι, τίποτα να μισώ,
τίποτα ν’ αγαπάω, για τίποτα να ζω
Σ’ εκδικήθηκα τον εαυτό μου σκότωσα μα σ’ εκδικήθηκα
τον εαυτό μου σκότωσα μα σ’ εκδικήθηκα
Σ’ εκδικήθηκα
Ούτε πάνω απ’ το τηλέφωνο δε στήθηκα
Ούτε από τα συγγνώμη σου κρατήθηκα,
λόγια φτηνά
Σ’ εκδικήθηκα
Δε μου λείπει τώρα ότι κι αν στερήθηκα
Για όσα έχασα για πάντα δε λυπήθηκα,
ειλικρινά
Δεν έχω τίποτα να θυμάμαι, τίποτα να μισώ,
τίποτα ν’ αγαπάω, για τίποτα να ζω
Δεν έχω τίποτα να θυμάμαι, τίποτα να μισώ,
τίποτα ν’ αγαπάω, για τίποτα να ζω
Σ’ εκδικήθηκα τον εαυτό μου σκότωσα μα σ’ εκδικήθηκα
τον εαυτό μου σκότωσα μα σ’ εκδικήθηκα
Σ’ εκδικήθηκα τον εαυτό μου σκότωσα μα σ’ εκδικήθηκα
τον εαυτό μου σκότωσα μα σ’ εκδικήθηκα
Κι από τις στάχτες μου εγώ ξαναγεννήθηκα
Отмъстих си и нито веднъж
не се се сетих за тебе тези нощ
и отказах се вече
името ти да произнасям.
Отмътих си и изгасих светлината,
и не ме беше страх,
нито пък пък с твоята възглавница
заспах в прегръдка.
Нямам какво да си спомням,
нито какво да мразя,
или пък да обичам,
нямам за какво да живея (2)
Отмъстих си,
направих самоубийство, но си отмъстих (2)
Отмъстих си
и не стоях до телефона,
нито пък от твоите извинения
запазих думите без стойност.
Отмъстих си и не ми липсва сега
това, от което се лиших,
това, което изгубих завинаги
и за което съжалявах искрено.
Нямам какво да си спомням,
нито какво да мразя
или пък да обичам
нямам за какво да живея (2)
Отмъстих си,
направих самоубийство, но си отмъстих (2)
Отмъстих си,
направих самоубийство, но си отмъстих (2)
и от пепелта
отново се родих .
Alessandrina © 16.03.2008