I granchiolini
Στου γιαλού τα βοτσαλάκια κάθονται δυο καβουράκια έρμα παραπονεμένα κι όλο κλαίνε τα καημένα Κι η μαμά τους η κυρία καβουρίνα πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια Πάει ο κάβουρας το βράδυ βρίσκει το τσαρδί ρημάδι ψάχνει για τη φαμελιά του και τραβάει τα μαλλιά του Βάζει πλώρη κούτσα κούτσα στη Ραφήνα να πετύχει την κυρία καβουρίνα κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια Το ξημέρωμα ροδίζει και ο κάβουρας γυρίζει δίχως τη συμβία πάλι κούτσα κούτσα στ’ ακρογιάλι Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια		Στου γιαλού τα βοτσαλάκια Sui ciottolini della spiaggia sono seduti due granchiolini soli e lamentosi e piangono sempre i poverini E la loro mamma la signora granchia va a fare un giro con il sarago a Rafina e piangono sempre i granchiolini sui ciottolini della spiaggia Arriva il granchio la sera trova la baracca devastata va in cerca della sua famiglia e si tira i capelli Si dirige zoppiconi a cercare la signora granchia e piangono sempre i granchiolini sui ciottolini della spiaggia E' l'alba e si fa giorno ed il granchio ritorna di nuovo senza la sua consorte zoppiconi sulla spiaggia Col sarago nottambulo a Rafina gioca ora la granchia nelle acque basse e piangono sempre i granchiolini sui ciottolini della spiaggia
Alessio Miranda © 18.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info