I granchiolini

Στου γιαλού τα βοτσαλάκια
κάθονται δυο καβουράκια
έρμα παραπονεμένα
κι όλο κλαίνε τα καημένα

Κι η μαμά τους η κυρία καβουρίνα
πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα
κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Πάει ο κάβουρας το βράδυ
βρίσκει το τσαρδί ρημάδι
ψάχνει για τη φαμελιά του
και τραβάει τα μαλλιά του

Βάζει πλώρη κούτσα κούτσα
στη Ραφήνα
να πετύχει την κυρία καβουρίνα
κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Το ξημέρωμα ροδίζει
και ο κάβουρας γυρίζει
δίχως τη συμβία πάλι
κούτσα κούτσα στ’ ακρογιάλι

Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα
παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα
κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού τα βοτσαλάκια


Στου γιαλού τα βοτσαλάκια
Sui ciottolini della spiaggia
sono seduti due granchiolini
soli e lamentosi
e piangono sempre i poverini

E la loro mamma la signora granchia
va a fare un giro con il sarago a Rafina
e piangono sempre i granchiolini
sui ciottolini della spiaggia

Arriva il granchio la sera
trova la baracca devastata
va in cerca della sua famiglia
e si tira i capelli

Si dirige zoppiconi
a cercare la signora granchia
e piangono sempre i granchiolini
sui ciottolini della spiaggia

E' l'alba e si fa giorno
ed il granchio ritorna
di nuovo senza la sua consorte
zoppiconi sulla spiaggia

Col sarago nottambulo a Rafina
gioca ora la granchia nelle acque basse
e piangono sempre i granchiolini
sui ciottolini della spiaggia

Alessio Miranda © 18.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info