Jedno zbogom (Glikeria)
Κοιτάζω τα καράβια που περνάνε
Και πάνω τους αγάπες ναυαγοί
Ψάχνουν άλλη γη, άλλες στεριές ζητάνε
Μ’όνειρα παλιά σ’άλλη ξενιτιά πάνε
Νομίζω πώς φωνάζουν τ’όνομά μου
Κι ακούω τη καρδία μου να χτυπά
Πάρε μας μακριά, μου λένε τα ονειρά μου
Μα καρδιά μου εσύ λύγισες ξάνα, σήμερα.
Τι φοβήθηκες ψυχή μου
Που θα μείνω μοναχή μου;
Ή το δρόμο που θα ταξιδέψω;
Έχω τόσο πόνο ακόμα να ξοδέψω
Έχω και τα λάθη μου μάζι μου.
Κοιτάζω τα φεγγάρια που περνάνε
Κι ακούω τη μοναξία μου να μιλά
Στείλε μας ψηλά, μου λένε τα φτερά μου
Μα καρδιά μου εσύ λύγισες ξάνα, σήμερα.
Τι φοβηθηκες ψυχή μου
Που θα μείνω μοναχή μου;
Ή το δρόμο που θα ταξιδέψω;
Έχω τόσο πόνο ακόμα να ξοδέψω
Έχω και τα λάθη μου μάζι μου.
Πάντα έβαζα στην άκρη
Το περίσσευμα απ’το δάκρυ
Να ζεσταίνει της καρδιάς το κρύο
Πάντα είχα φυλαγμένο ένα αντίο
Να το ρίχνω στου καιρού την άκρη.
Posmatram brodove što prolaze
a na njima ljubavi brodolomnici
tragaju za drugom zemljom, traže druga kopna
u drugu tudjinu odlaze sa starim snovima
Mislim da uzvikuju moje ime
i čujem da mi lupa srce
vodi nas daleko, moji mi snovi kažu
ali srce moje, danas si klonulo opet
Čega si se uplašila, dušo moja
što ću ostati sama?
Ili puta kojim ću putovati?
imam još toliko bola da potrošim
imam i svoje greške uz sebe
Posmatram mesece što prolaze
i samoću svoju kako priča čujem
pošalji nas visoko, moja krila mi kažu
ali, srce moje, danas si klonulo opet
Čega si se uplašila, dušo moja
što ću ostati sama?
Ili puta kojim ću putovati?
imam još toliko bola da potrošim
imam i svoje greške uz sebe
Uvek sam na stranu stavljala
ono što ostane od suza
da greje hladnoću srca
uvek sam jedno "zbogom" čuvala
da ga bacim na kraju sveta
neraidaBGD, Ivana © 18.03.2008