Dont be surprised

Πόσο θα ‘θελα απόψε
Που ‘χουν σβήσει τα αστέρια
Στη μικρή κάμαρα μου να βρισκόσουν ξανά
Να σε πάρω για πάντα
Μες τα δυο μου χέρια
Και τραγούδια αγάπης να μου λες σιγανά

Μην απορείς που σκέφτομαι
Πάλι εσένα
Μια τέτοια νύχτα μου ξυπνά
Τα περασμένα

Πόσο θα `θελα απόψε
Που δεν βγήκαν τα αστέρια
Να βρισκόμουν κοντά σου έστω για μια στιγμή

Με μισόσβηστα φώτα
Στην μικρή κάμαρα σου
Και στα τζάμια να πέφτουν
Με ρυθμό η βροχή


Tonight I would like very much
that the stars had vanished
In my little room they shall linger again
to take you forever
in my arms
and a song about love, you tell me softly

Dont be surprised that I think
of you again
yet another night the past
rousing me

I would like very much
where the stars rose
to find me next to you for a moment

with a half put out light
in your small room
and on the windows the rain shall fall with a rhythm..

trikala116, Lau © 20.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info