Dont be surprised | ||
Πόσο θα ‘θελα απόψε Που ‘χουν σβήσει τα αστέρια Στη μικρή κάμαρα μου να βρισκόσουν ξανά Να σε πάρω για πάντα Μες τα δυο μου χέρια Και τραγούδια αγάπης να μου λες σιγανά Μην απορείς που σκέφτομαι Πάλι εσένα Μια τέτοια νύχτα μου ξυπνά Τα περασμένα Πόσο θα `θελα απόψε Που δεν βγήκαν τα αστέρια Να βρισκόμουν κοντά σου έστω για μια στιγμή Με μισόσβηστα φώτα Στην μικρή κάμαρα σου Και στα τζάμια να πέφτουν Με ρυθμό η βροχή | Tonight I would like very much that the stars had vanished In my little room they shall linger again to take you forever in my arms and a song about love, you tell me softly Dont be surprised that I think of you again yet another night the past rousing me I would like very much where the stars rose to find me next to you for a moment with a half put out light in your small room and on the windows the rain shall fall with a rhythm.. | |
trikala116, Lau © 20.03.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info