Marina

Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω,
λουίζα και βασιλικό,
μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω,
και τι να πρωτοθυμηθώ

Τη βρύση με τα περιστέρια,
των αρχαγγέλων το σπαθί,
το περιβόλι με τ’ αστέρια,
και το πηγάδι το βαθύ

Τις νύχτες που σε σεργιανούσα,
στην άλλη άκρη τ’ ουρανού
και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα,
σαν αδελφή του αυγερινού

Μαρίνα πράσινο μου αστέρι
Μαρίνα φως του αυγερινού
Μαρίνα μου άγριο περιστέρι
και κρίνο του καλοκαιριού


Dammi della menta da odorare,
erba luisa e basilico
così che con loro ti possa baciare
e che possa ricordarmi per prima cosa

La sorgente con le colombe
la spada degli arcangeli
il giardino con le stelle
e il pozzo profondo

Le notti che ti portai a spasso,
sull’altra sponda del cielo
e ti osservai salire
come sorella di Venere

Marina mia stella verde
Marina luce di Venere
Marina mia colomba selvatica
E giglio d’estate


Alessio Miranda © 30.12.2004

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info