Amor

Τα χρόνια μου τα παιδικά
δυο στάλες από χαρά
που έχουν στεγνώσει
Στα ρούχα πλέον που φορώ
γίναν λεκέδες δυο
που μ’έχουν στοιχειώσει

Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω
αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω
αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει
υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις

Ανθρώπους γύρω μου κοιτώ
που νιώθουν όπως κι εγώ
σαν άβουλο πιόνι
Σαν ένα σώμα που υπάρχει απλά
κινείται μηχανικά και επιβιώνει

Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω
αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω
αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει
υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις


Mi niñez
dos gotas de alegría
que han secado
En la ropa que ya llevo
aparecieron dos manchas
que me han atormentado

Nadie me dio amor pero aún espero
amor qué difícil a encontrarlo, ahora que rompo
amor me has prometido, ¿Dios mío qué pasa?
existe o me ironizaste, Dios mío no te calles

Miro a la gente alrededor de mí
que sienten como yo
como peón sin voluntad
Como un cuerpo que simplemente existe
se mueve mecanicamente y sobrevive

Nadie me dio amor pero aún espero
amor qué difícil a encontrarlo, ahora que rompo
amor me has prometido, ¿Dios mío qué pasa?
existe o me ironizaste, Dios mío no te calles

maria_gr © 31.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info