Amor
Τα χρόνια μου τα παιδικά δυο στάλες από χαρά που έχουν στεγνώσει Στα ρούχα πλέον που φορώ γίναν λεκέδες δυο που μ’έχουν στοιχειώσει Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις Ανθρώπους γύρω μου κοιτώ που νιώθουν όπως κι εγώ σαν άβουλο πιόνι Σαν ένα σώμα που υπάρχει απλά κινείται μηχανικά και επιβιώνει Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις		Mi niñez dos gotas de alegría que han secado En la ropa que ya llevo aparecieron dos manchas que me han atormentado Nadie me dio amor pero aún espero amor qué difícil a encontrarlo, ahora que rompo amor me has prometido, ¿Dios mío qué pasa? existe o me ironizaste, Dios mío no te calles Miro a la gente alrededor de mí que sienten como yo como peón sin voluntad Como un cuerpo que simplemente existe se mueve mecanicamente y sobrevive Nadie me dio amor pero aún espero amor qué difícil a encontrarlo, ahora que rompo amor me has prometido, ¿Dios mío qué pasa? existe o me ironizaste, Dios mío no te calles
maria_gr © 31.03.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info