Kadun hurinassa
Μέσα στη βουή του δρόμου ήταν να βρω το όνειρό μου... να το βρω και να το χάσω και ούτε πια που θα το φτάσω Μια στιγμή πέρασε μπρος μου και ήταν η χαρά του κόσμου η χαρά που μας ματώνει σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι Όνειρο γλυκό και ξένο και παντοτινά χαμένο σε κρατώ στο νου μου ακόμα σαν τριαντάφυλλο στο στόμα Πέρασες όπως περνούνε όσα δε θα ξαναρθούνε σε κρατώ στο νου μου ακόμα σαν τριαντάφυλλο στο στόμα Πέρασες όπως περνούνε όσα δε θα ξαναρθούνε πουλιά που έχουν φτερουγίσει σύννεφα μέσα στη δύση Και άφησε το πέρασμά του πέρασμα ζωής θανάτου στην καρδιά μου σαν σφραγίδα μία πεθαμένη ελπίδα		Kadun hurinassa oli kohtaloni löytää unelmani... löytää ja menettää enkä enää sitä saavuta Hetken vietti kanssani ja oli ilo maailman ilo joka meitä haavoittaa kuin suurin portto Uni ihana ja outo ja aina menetetty sinut pidän mielessäni vielä kuin ruusun suussa Menit ohi kuin menevät ne jotka eivät enää tule sinut pidän mielessäni vielä kuin ruusun suussa Menit ohi kuin menevät ne jotka eivät enää tule linnut jotka ovat räpytelleet pilviin lännessä Ja jätti käyntinsä käynnin elämän ja kuoleman sydämeeni kuin sinetin kuolleen toiveen
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.04.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info