Kadun hurinassa

Μέσα στη βουή του δρόμου
ήταν να βρω το όνειρό μου...
να το βρω και να το χάσω
και ούτε πια που θα το φτάσω

Μια στιγμή πέρασε μπρος μου
και ήταν η χαρά του κόσμου
η χαρά που μας ματώνει
σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι

Όνειρο γλυκό και ξένο
και παντοτινά χαμένο
σε κρατώ στο νου μου ακόμα
σαν τριαντάφυλλο στο στόμα

Πέρασες όπως περνούνε
όσα δε θα ξαναρθούνε
σε κρατώ στο νου μου ακόμα
σαν τριαντάφυλλο στο στόμα

Πέρασες όπως περνούνε
όσα δε θα ξαναρθούνε
πουλιά που έχουν φτερουγίσει
σύννεφα μέσα στη δύση

Και άφησε το πέρασμά του
πέρασμα ζωής θανάτου
στην καρδιά μου σαν σφραγίδα
μία πεθαμένη ελπίδα


Kadun hurinassa
oli kohtaloni löytää unelmani...
löytää ja menettää
enkä enää sitä saavuta

Hetken vietti kanssani
ja oli ilo maailman
ilo joka meitä haavoittaa
kuin suurin portto

Uni ihana ja outo
ja aina menetetty
sinut pidän mielessäni vielä
kuin ruusun suussa

Menit ohi kuin menevät
ne jotka eivät enää tule
sinut pidän mielessäni vielä
kuin ruusun suussa

Menit ohi kuin menevät
ne jotka eivät enää tule
linnut jotka ovat räpytelleet
pilviin lännessä

Ja jätti käyntinsä
käynnin elämän ja kuoleman
sydämeeni kuin sinetin
kuolleen toiveen

ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 11.04.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info