Far from the lies
Θα φύγω ένα πρωί μακριά απ’ τα ψέματα
προτού με κλείσουν πάλι συρματοπλέγματα
θα αφήσω μες το χτες τους καθοδηγητές
σε πεθαμένο κόσμο φονιάδες και ληστές
θα φύγω μην κοιτώ κοπάδια όσους πεινούν
με ταξικές ανάγκες που θα τους τυραννούν
Φίλοι εσείς της ερημιάς δεν είναι κόσμος τούτος για μας
χρόνια το αίμα ενός λαού καθρέφτης είναι τ’ ουρανού
Θα αφήσω ένα πρωί τη διαλεκτική
θα φύγω και θ’ αρχίσω δουλειά και πρακτική
γιατί πολλοί σιωπούν και κείνοι που μιλούν
στην ίδια τους πατρίδα σαν πρόσφυγες ρωτούν
ποιο κόμμα το μπορεί τον ουρανό να πιει
τη θάλασσα να κλείσει στου ανθρώπου την ψυχή
Φίλοι εσείς της ερημιάς δεν είναι κόσμος τούτος για μας
χρόνια το αίμα ενός λαού καθρέφτης είναι τ’ ουρανού
Θα φύγω ένα πρωί να βρω το τέρμα μου
και δόξα άλλου κόσμου να μπει στο αίμα μου
το ρούχο μιας γενιάς το μάυρο ντύθηκα
μα τώρα φεύγω μόνος όπως γεννήθηκα
και φεύγω δυνατός μακριά απ’ τα ψέματα
προτού με κλείσουν πάλι συρματοπλέγματα
I'll leave one morning away from the lies
before wire-nettings lock me up again,
I'll leave in yesterday the leaders,
in a dead world (I'll leave) killers and thiefs,
I'll leave behind me in crowds those who are hungry
with class needs that they will be torchuring them.
You, friends of the solitude, this is not a world for us.
For years the blood of a nation is a mirror of the sky.
I'll leave one morning the talking
I'll leave and start having job and doing actions,
because many are silent and those who do talk,
they ask like refugees in their own country,
what party can dring the sky,
(what party can) lock the sea in the human soul.
You friends of the solitude, this is not a world for us.
For years the blood of a nation is a mirror of the sky.
I'll leave one morning to find my end,
and (to find) a glory of another world to enter my blood,
the black clothes of a generation I was dressed,
but now I leave alone as I was born,
and I leave strong away from the lies
before wire-nettings lock me up again...
Niki-SPQRUS © 30.01.2002