Et tullut
Δεν έχεις έρθει ούτε μια στιγμή σε μένα
κι όμως το νιώθω είσαι πάντα και παντού,
στέλνεις στο χρόνο έναν κλόουν προπομπό σου
για να μου κάνει θρίλερ τη ζωή, φανού,
δεν είσαι φάντασμα της νύχτας και του νου.
Όλες που ήρθαν να μου πουν πως μ’ αγαπήσανε
ήταν δικές σου, των ναών σου βοηθές,
δούλες σου, φίλες σου, ιέρειες, γυναικούλες,
μα μου ψιθύρισαν πως αιώνια με θες.
Δεν έχεις έρθει ακόμη εδώ θεά σε μένα,
να περιμένω βρίσκω νόημα κι αντοχή,
είναι να ζω δίπλα στη στείρα την πηγή σου
σώζω οτιδήποτε μα χάνω την ψυχή,
ζω και πεθαίνω στου ερχομού σου τη στιγμή.
Όλες που ήρθαν να μου πουν πως μ’ αγαπήσανε
ήταν δικές σου, των ναών σου βοηθές,
δούλες σου, φίλες σου, ιέρειες, γυναικούλες,
μα μου ψιθύρισαν πως αιώνια με θες.
Et ole tullut edes hetkeksi luokseni
ja kuitenkin tunnen sinut aina ja kaikkialla,
lähetät matkaan klovninkasvosi
että ne tekisivät trillerin elämästäni, katsos,
et ole aave yön etkä mielen.
Kaikki jotka tulivat sanomaan mua rakastavansa
olivat sinun, pyhäkköjesi avustajia,
orjiasi, ystäviäsi, pyhiäsi, naikkosia,
mutta mulle kuiskasivat että aikoja minua halusit.
Et ole tullut vielä tänne jumalatar luokseni,
odottamiseen löydän järkeä ja vastustuskykyä,
minun on elettävä hedelmättömän lähteesi vieressä
pelastan mitä vain mutta menetän sielun,
elän ja kuolen saapumisesi hetkessä.
Kaikki jotka tulivat sanomaan mua rakastavansa
olivat sinun, pyhäkköjesi avustajia,
orjiasi, ystäviäsi, pyhiäsi, naikkosia,
mutta mulle kuiskasivat että aikoja minua halusit.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.04.2008