Sola | ||
Στους δρόμους που περπάτησα προχθές αργά το βράδυ και η φωνή σου μου τρυπούσε το μυαλό Σταμάτησα για μια στιγμή, κάθισα στο παγκάκι Στη στάχτη του τσιγάρου μου, γεννήθηκες ξανά Θυμάμαι τον τρόπο που μου έσφιγγες το χέρι Θυμάμαι Ξημέρωνε και ήταν καλοκαίρι Μα πριν ακόμα το σκεφτώ Η αλήθεια είναι εδώ Τώρα θα’μαι μόνη μου Θα κοιμάμαι μόνη μου Θα πονάω μόνη μου Οι αναμνήσεις μακρινές Οι ώρες μου ατέλειωτες Ακόμα σ’ αγαπώ Το βράδυ εκείνο αγκαλιά μετρούσαμε τ’αστέρια Και λέγαμε θα φτιάξουμε τον κόσμο απ’την αρχή Χωρούσε η αγάπη μας μέσα στα δυο μας χέρια Τώρα με κόβει σαν γυαλί.... Θυμάμαι.... | Per le strade in cui giravo tardi l'altro ieri sera la tua voce mi ha trafitto la mente Mi sono fermata un momento mi sono seduta su una panchina nella cenere della mia sigaretta sei tornato in vita Mi ricordo il posto dove mi hai preso la mano mi ricordo si faceva giorno ed era estate ma prima ancora che ci pensi ecco la verita' Adesso saro' sola Dormiro' da sola soffriro' da sola i lunghi ricordi le mie ore senza fine ancora ti amo Quella sera abbracciati contavamo le stelle e dicevamo che avremmo rifatto il mondo da principio il nostro amore stava tra le nostre mani adesso mi taglia come un vetro... Mi ricordo... | |
roberto patritti, roberto patritti © 26.02.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info