Del Salvatore (O. Elytis)
Άντρας δεν είναι ούτε γυναίκα
ούτε μας έρχεται απ’ τη Μέκκα
Είναι παιδί μελαχρινό
μας έρχεται απ’ τον ουρανό
Κι έχει τα πλούτη του εδω πέρα
στης γης και στον χρυσόν αέρα
Έχει μια θάλασσα με φάρους
που ανάβουν μόνο για τους γλάρους
Έχει εκκλησιές που τις πηγαίνει
όπου του λεν οι πικραμένοι
Κι ένα λαγωνικό που πιάνει
τις έγνοιες πάνω στο ταβάνι
Κανείς δεν ξέρει πως τον λένε
μια του γελάνε μια του κλαίνε
Και πότε ζει πότε πεθαίνει
πότε τους άλλους ανασταίνει
Τις αλυσίδες όλες σπάει
και μ’ ανοιχτές φτερούγες πάει
Non è uomo non è donna
né ci viene dalla Mecca
E' un ragazzo di pelle scura
ed è il cielo che ce lo manda
Ed ha qui le sue ricchezze
sulla terra e nell'aria d'oro
Tiene un mare con fari
che si accendono solo per i gabbiani
Tiene chiese e le porta là
dove glielo indicano gli afflitti
E un levriere che acchiappa
i guai sopra il tetto
Come si chiami nessuno lo sa
un po' ne ridono un po' lo compiangono
E ora vive e ora muore
e ora risuscita il prossimo
Le catene le spezza tutte
e ad ali spiegate se ne va
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 01.05.2008