La Madonna dei cimiteri (O. Elytis)
Πέτρες επήρα και κλαδιά
τα φύτεψα στην αμμουδιά
Και μια ψυχή μελέτησα
το λόγο δεν αθέτησα
Με τον καιρό με τον καιρό
έγινε αλήθεια τ’ όνειρο
Οι πέτρες μεγαλώσανε
και τα κλαδιά φυτρώσανε
Τα κυπαρίσσια τα κελιά
σου τα `κανα παραγγελιά
Τις πόρτες, τις αμπάρες σου
και τις οχτώ καμάρες σου
Στο μέρος το πιο δροσερό
έστησα το καμπαναριό
Και κύματα και κύματα
γύρω σου τ’ άσπρα μνήματα
Έλα κυρά και Παναγιά
με τ’ αναμμένα σου κεριά
Δώσε το φως το δυνατό
στον Ήλιο και στον Θάνατο
Trovai pietre e rami
le piantai sulla spiaggia
Mi impegnai con un'anima
mantenni la parola
Con il tempo con il tempo
il sogno si avverò
Le pietre crebbero
e i rami misero fronde
I cipressi e le celle
te li feci a tuo comando
Le tue porte, le tue inferriate
e le tue otto nicchie
Nella parte più fresca
eressi un campanile
E come onde sopra le onde
intorno a te le bianche tombe
Vieni Madonna mia signora
con le tue candele accese
Concedi la potente luce
al Sole ed alla Morte
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 01.05.2008