Il camaleonte (O. Elytis)
Το επάγγελμά μου το εξασκώ στο Κάιρο και στη Δαμασκό Χρόνους εννιά και πλέον σαν ένας χαμαιλέων Πρωί πρωί χαράματα κόβω απ’ τον ήλιο γράμματα Στη γλώσσα που διαβάζουνε οι αγράμματοι κι αγιάζουνε Κατά τις έντεκα παρά το στήνω μες στην Αγορά Πουλάω φως ουράνιο στίχους απ’ το Κοράνιο Πουλάω τ’ όχι και το ναι κι όσα ποτέ δεν είδανε Στη Λεϊλά στη Λεϊλέ πουλάω το ροζ και το βιολέ Στο τζαμί την ώρα που `ναι οι πιστοί και προσκυνούνε Κάνω κι έρχονται από πέρα τα ουρί μες στον αέρα Μια στιγμή στο δειλινό ρίχνω χρώμα γαλανό Ύστερα πάνω απ’ τα κάστρα πάω να καρφώσω τ’ άστρα Δεν είμαι Μωαμεθανός ούτε και ανήκω κανενός Σ’ όσους και να πάω τόπους ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους Το επάγγελμά μου το εξασκώ στο Κάιρο και στη Δαμασκό Χρόνους εννιά και πλέον σαν ένας χαμαιλέων		Il mio mestiere lo esercito al Cairo e a Damasco Da nove anni e più come un camaleonte La mattina appena albeggia colgo parole dal sole Nella lingua in cui leggono gli ignoranti e si santificano Alle undici o poco prima mi piazzo nel mercato Vendo luce celeste versetti del Corano Vendo il no e vendo il sì e quanto non si vide mai A Leilà ed a Leilè vendo il rosa ed il violetto In moschea quando ci sono i fedeli e si prosternano Faccio venire dall'aldilà le urì attraverso l'aria Ad un tratto verso sera stendo un colore azzurro Poi sopra i bastioni vado a inchiodare le stelle Non sono Maomettano e non sono di nessuno In quanti posti vada trovo uomini sempre uguali Il mio mestiere lo esercito al Cairo e a Damasco Da nove anni e più come un camaleonte
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 01.05.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info