Arabella
Αραμπέλα, Αραμπέλα, πεθαίνω γλυκιά κοπέλα.
Κλαίει του Σείχη ο γιος, μεσ’στο τσαντήρι σκυφτός,
κλάμα που βαριά αντηχεί, σαν μια θερμή προσευχή.
Μια στιγμή κοντά μου έλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
να ξανάδω τη χλωμή σου μορφή, γλυκιά κοπέλα.
Στο μυαλό μου φέρνεις τρέλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
έλα αν θέλεις να ζήσω για σε, γλυκιά κοπέλα.
Τρέμουν τ’αστρα της αυγής, έβγα να λάμψει η γη,
έβγα πούλια μου χρυσή, πρώτη μ’αγάπη εσύ.
Μια στιγμή κοντά μου έλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
να ξανάδω τη χλωμή σου μορφή, γλυκιά κοπέλα.
Στο μυαλό μου φέρνεις τρέλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
έλα αν θέλεις να ζήσω για σε, γλυκιά κοπέλα.
Arabella, Arabella, kuolen ihana tyttö.
Itkee sheikin poika, teltassa kumarassa,
itkua joka raskaasti kaikuu, kuin lämmin rukous.
Hetkeksi luokseni tule, Arabella, Arabella,
taas nähdäkseni kalpean muotosi, ihana tyttö.
Mieleeni tuot hulluuden, Arabella, Arabella,
tule jos tahdot mun elävän sinulle, ihana tyttö.
Vapisevat tähdet aamun, tule että valaistuu maa,
tulkaa Seulaseni kultaiset, ensimmäinen rakkauteni sinä.
Hetkeksi luokseni tule, Arabella, Arabella,
taas nähdäkseni kalpean muotosi, ihana tyttö.
Mieleeni tuot hulluuden, Arabella, Arabella,
tule jos tahdot mun elävän sinulle, ihana tyttö.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 01.05.2008