Ne trebam te (Notis Sfakianakis)
Πήρα τη μορφή σου, κι έφυγα ξανά
με τη θύμησή σου βόλτα στα στενά.
Mύρισα τα μαύρα τα σγουρά μαλλιά
κι ένιωσα τον πόνο να με τυραννά.
Δε σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι,
θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ.
Δε σε χρειάζομαι, κι ούτε που νοιάζομαι
σε ποιο σοκάκι θα με βρει το πρωινό.
Τώρα σου μιλάω κι είσαι μακριά,
θέλω να σ’ αγγίξω μόνο μια φορά,
να ξαναγυρίσεις να σε δω ξανά,
να ’χω τη φωνή σου να μου τραγουδά.
Δε σε χρειάζομαι...
Pretvorio sam se u tvoj lik i ponovo otisao
sa tvojim secanjem u setnju po litici.
Mirisao sam tvoju crnu, kovrdzavu kosu
i osetio bol kako me ubija.
Ne trebam te, ne trebam te
Zelim sam da prolazim kroz semafore
Ne trebam te, cak me nije ni briga
u kojoj ulicici ce me zateci jutro.
Sada ti se obracam, a ti si daleko
zelim da te zagrlim samo jos jednom
da se vratis, da ponovo te vidim
da cujem tvoj glas, da ponovo mi peva
Ne trebam te...
jasminica, Jasmina © 04.05.2008