Se oli unta

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο,
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα `μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου,
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς την ψυχή μου
με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις,
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε


Taivas sytyttää valot
mikään ei ole enää kuin ennen
Aamu sarasti taas

Herään valoon silmät avaan hetkeksi kuolleena kadonneena hetkeksi
Aamu sarasti taas

Ja olet kadonnut kanssa unen kanssa unen monivärisen joutsenen
Älä sarasta taivas

Tyhjä sieluni huone tyhjä ja unestani kuulen selvästi
Huokauksensa sanovan se oli unta, se oli unta

Palaat heti kun yö tulee
ja uni taas totuuden pelastaa
Olen vieressäsi

Vain siinä sut näen kultani
siinä lähestyt ja kosket sieluani
Siivilläsi

Aamun myötä katoat lähdet avaan silmät ja heti kuolet
Älä sarasta taivas

Tyhjä sieluni...

ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 06.05.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info