Se oli unta
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα Ξημέρωσε πάλι Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο Ξημέρωσε πάλι Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο, μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο Μην ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει Θα `μαι κοντά σου Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου, εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς την ψυχή μου με τα φτερά σου Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις, ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις Μην ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε		Taivas sytyttää valot mikään ei ole enää kuin ennen Aamu sarasti taas Herään valoon silmät avaan hetkeksi kuolleena kadonneena hetkeksi Aamu sarasti taas Ja olet kadonnut kanssa unen kanssa unen monivärisen joutsenen Älä sarasta taivas Tyhjä sieluni huone tyhjä ja unestani kuulen selvästi Huokauksensa sanovan se oli unta, se oli unta Palaat heti kun yö tulee ja uni taas totuuden pelastaa Olen vieressäsi Vain siinä sut näen kultani siinä lähestyt ja kosket sieluani Siivilläsi Aamun myötä katoat lähdet avaan silmät ja heti kuolet Älä sarasta taivas Tyhjä sieluni...
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 06.05.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info