To był tylko sen
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι
Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο,
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα `μαι κοντά σου
Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου,
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς την ψυχή μου
με τα φτερά σου
Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις,
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Znów światła swe niebo zatliło
Ma miła - już nie będzie nic tak jak było
Kolejny świt nadszedł
Budzi mnie brzask oczy otwieram - umieram w ten czas trochę gubię się nieraz
Kolejny świt nadszedł
Rozwiałaś się wraz z czarem uśpienia - wraz z barwnym łabędziem sennego marzenia
Niech świt cię ominie - niebo me
Pustka w mej duszy i w pokoju mym pustka - i tylko w klarownym marzeniu mym słucham
Jak szlocha wyznając że to był tylko sen że to był tylko sen
Powrócisz tu z nadejściem nocy
A w nocy sen prawdę znów opieką otoczy
Przy tobie być muszę
Jedynie tam widuję cię teraz
Tam nieraz podchodzisz skrzydłami podpierasz
Uśpioną mą duszę
Lecz skoro świt odchodzisz i znikasz - otwieram swe oczy i giniesz natychmiast
Niech świt cię ominie - niebo me
Pustka w mej duszy...
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 06.05.2008