Dawn
Πάλι μιλάω με τις σκιές
Πάλι με κέρδισε το χθες
Πάλι αντέχω γιατί υπάρχεις
Μα και που υπάρχεις μακριά μου με σκοτώνει
Και δεν ελέγχω της καρδιάς μου το τιμόνι
Σα με βρίσκουν
Ξημερώματα
Δίχως χρώματα
Ν’ αναλαμβάνει την ευθύνη
Ότι από μένα έχει μείνει
Ξημερώματα
Πάλι κλάματα
Κι έτσι όπως κόβεται η φωνή μου
Ζητάω να `ρθεις στην προσευχή μου
Αλλά στις μέρες μας δε γίνονται πια θαύματα
Πάλι μιλάω με τη σιωπή
Στα δύο η ζωή μου έχει κοπεί
Και πάλι αντέχω γιατί υπάρχεις
Μα και που υπάρχεις μακριά μου με τρελαίνει
Και δε γνωρίζω η καρδιά που με πηγαίνει
Σα με βρίσκουν
Once again I am talkig to the shadows
Once again I am won by the past
Once again I stand because you live
But you live away and that's killing me
And I cannot control my heats' steering wheel
As I am found
Dawn
Colourless
Charge taken
by whatever left by me
Dawn
Tears again
And as my voice is being lost
I ask your return in my prayer
But nowadays miracles don't happen any more
Once again I am talking to silece
My life is cut into two
And once again I stand because you live
But you live away and that drives me mad
And I don't know where the heart leads me
As I am found
marvel © 06.05.2008