Ne me demande pas

Τα πολυβόλα σωπάσαν
Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν
Ένας βοριάς παγωμένος
Σαρώνει την έρημη γη

Στρατιώτες έρχονται
Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή

Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς

Στην πολιτεία βραδιάζει
Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει
Ένα καμιόνι φορτώνει
Και κόβει στα δυο τη σιγή ...

Περιπολία στους δρόμους
Και κάποια φωνή που διατάζει
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή ...

Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς


Les mitrailleuses se sont tues
Les villes se sont vidées et fermées
Un vent du Nord glacial
Dévaste la terre déserte

Des soldats arrivent
Ils viennent et demandent pourquoi ils ont combattu
Et toi tu es tranquille
Tu mets le doigt
Pour voir la blessure

Ne me demande pas, je ne me rappelle pas
Ne me demande pas (3 x)
Ne me regarde pas, j’ai peur de toi
Ne me regarde pas, ne me demande pas (2 x)

Le soir tombe sur la cité
La neige couvre les toits
Un camion charge
Et coupe en deux le silence

Des patrouilles dans les rues
Et quelque voix qui ordonne
Et toi tu te calmes
Tu mets le doigt
Pour voir la blessure

Ne me demande pas, je ne me rappelle pas
Ne me demande pas (3 x)
Ne me regarde pas, j’ai peur de toi
Ne me regarde pas, ne me demande pas (2 x)

www.projethomere.com © 14.05.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info