L'enfant rieur
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί
Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί
Μον’ να `ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να `χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα `ταν τιμή μου που `χασα το γελαστό παιδί
Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω
για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
C'était un matin d'Aout peu avant la levée du jour
je sorti prendre l'air sur la plaine fleurie
je vis une fille en pleurs, j'étais déchirée qu’elle se lamente
mon coeur se brisa l'enfant rieur avait disparu
Il fut vaillant, courageux et je le déplorerai une éternité
son pas sautillant son rire sa douceur
maudit soit l'heure, l'instant fatal (où)
nos ennemis ont tué le garçon rieur
Seulement s’il avait péri avec le chef à ses cotés
Seulement s’il était mort sous les balles (d’un tireur) Anglais
D’une grève de la faim en prison
Ca aurait été un honneur que je perde le garçon rieur
Mon amour majestueux je te le dis avec amour
Pour tout ce que tu as fait je te pleurerai une éternité
Parce que tous nos ennemis tu les aurais anéanti
Gloire et honneur à l’inoubliable garçon rieur
www.projethomere.com © 14.05.2008