Dno
Ό,τι αγαπώ... είναι η ζωή που χουμε ζήσει μαζί...
και ας μην θυμάσαι τώρα τίποτα εσύ
Δε θα ξεχάσω εγώ...
Ότι ζητώ... είναι κρυμμένο σε ότι πήρες μαζί...
Μα όσα παράτησες κοντά μου εσύ
δε θα πειράξω εγώ...
Και θα μαι εδώ
μ’ ένα παράπονο που πάει μακριά
και κουβαλάει την δική μου σκιά
μες στον δικό σου βυθό
Και θα μαι εδώ
γεμάτος όνειρα, γεμάτος φιλιά
να περιμένω μια δική σου αγκαλιά
για λίγο να αναστηθώ
μες στον δικό σου βυθό...
Ότι μισώ... είναι όσα αφήσαμε στην μέση μαζί...
Αυτά που έσβησες απότομα εσύ
και τα προσέχω εγώ...
Ότι κοιτώ θυμίζει όσα έχουμε κάνει μαζί
και άλλα τόσα που θα κάνεις εσύ
χωρίς να μάθω εγώ...
To o czym śnię - to życie w którym przyszło nam razem żyć
I jeśli nawet nie pamiętasz już ty
W pamięci swej skryję ja
To czego chcę - w tym co uniosłaś w dal zdążyło się skryć
Lecz co pozostawiłaś mi tutaj ty
Nietknięte przechowam ja
I będę tu
Ze skargą co dociera daleko w świat
Która za sobą wlecze cień mój od lat
Na dno twe opadam w dół
I będę tu
Wciąż zanurzony w pocałunkach i w snach
Czekając abyś przytuliła mnie tak
Bym uśmierzony swój ból
Na twoim dnie z ulgą czuł
Co dręczy mnie - to co przerwane w pół i rzucone w dal
Co nagle wymazałaś odchodząc ty
Zatroszczę się o to ja
Co dojrzę gdzieś - obudzi pamięć wspólnych doznań i żal
Że tego czego doznasz beze mnie ty
Nie zaznam wraz z tobą ja
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 14.05.2008