Meri
Όμορφη που είναι η θάλασσα
ωραία τα χρώματά της
στο φως του ήλιου γαλανή
κι άσπρα τα κύματά της
Τη μία είναι νεράιδα
κι όλα τα ομορφαίνει
την άλλη είναι μάγισσα
και στο βυθό μας παίρνει
Κι ας είναι το σώμα της πικρό
πάνω της κολυμπάμε
κι ας είναι φίλη και εχθρός
στα χείλη τη φιλάμε
Την νύχτα είναι σκοτεινή
σαν μαύρο είναι σεντόνι
έχει το φεγγάρι εραστή
και πάνω της ξαπλώνει
Κι όταν ακούμε τον αχό
μοιάζει μ’ αρχαία σειρήνα
σε κάποιους λέει στο καλό
και σ’ άλλους λέει γύρνα
Kaunis kuinka onkaan meri
kauniit värit sen
auringon valossa sininen
ja valkoiset vaahtopäänsä
Yksi on keiju
ja kaiken kaunistaa
toinen on noita
ja syvyyteen meidät vie
Ja olkoon vartalonsa katkera
päällänsä uimme
ja olkoon ystävä ja vihollinen
huuliansa suutelemme
Yöllä se on pimeä
kuin musta lakana
sillä on kuu rakastajana
joka päälle laskeutuu
Ja kuulemme kaiun
se muistuttaa entistä seireeniä
joka toisille sanoo hyvää matkaa
ja toisille sanoo palaa
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 17.05.2008