Eén zwaluw maar
Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να `ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το `χουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου
σ’ ένα βαθύ πηγάδι το `χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος.
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση.
Σάλεψε σαν το σπέρμα σε μήτρα σκοτεινή
Το φοβερό της μνήμης έντομο μες στη γη
Κι όπως δαγκώνει αράχνη δάγκωσε το φως
Έλαμψαν οι γιαλοί κι όλο το πέλαγος.
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έζωσες τις ακρογιαλιές
Θε μου Πρωτομάστορα στα βουνά με θεμέλιωσες
Eén zwaluw maar, en de lente is duur!
De zon doen terugkeren vergt veel werk.
Duizenden doden aan het wiel vraagt het
en dat de levenden hun bloed geven.
Mijn God, Meester-bouwer, je bouwde me midden in de bergen.
Mijn God, Meester-bouwer, je sloot me op in de zee.
Magiërs namen het lichaam van de meimaand weg
ze hebben het begraven in een zeegraf;
in een bronnetje in de diepte sloten ze het op;
zo geurde de hele bodemloze duisternis.
Mijn God, Meester-bouwer, te midden van de seringen, ook jij,
Mijn God, Meester-bouwer, jij geurde de Opstanding.
renehaentjens © 19.05.2008