Kwiat

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη
γίνεται τραγούδι τραγούδι τραγούδι
που με ταξιδεύει στη βροχή

Στη μεγάλη θάλασσα στ’ ουρανού το τέλος
και στις λάμψεις των αστεριών
από την αρχή μου χαμένος χαμένος
τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη

Σκοτεινός που είναι ο κόσμος ο κόσμος ο κόσμος
πώς να βρω την πίστη μου εκεί
μα φωτίζει ο δρόμος ο δρόμος ο δρόμος
ξαφνικά από μιαν αστραπή

Πριν χαθεί στη θάλασσα στ’ ουρανού το τέλος
και στις λάμψεις των αστεριών
από την αρχή μου χαμένος χαμένος
τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη


Jesteś kwiatem który do życia się budzi
Lecz nie zakorzenia się tu
Jak piosenka która się nigdy nie nudzi
Z deszczu mnie prowadzisz do snu

Przez bezkresy morza do wieczności nieba
Aż po magię i światło gwiazd
Martwić się przegraną nie trzeba nie trzeba
Skoro jeszcze przegrasz nie raz

Jesteś kwiatem który do życia się budzi
Lecz nie zakorzenia się tu

Dookoła świat tak ponury ponury
Nie znajduję prawdy swej w nim
Może nagły wskaże ją piorun i z góry
Cel oświetli na szlaku mym

Przez bezkresy morza do wieczności nieba
Aż po magię i światło gwiazd
Martwić się przegraną nie trzeba, nie trzeba
Skoro jeszcze przegram nie raz

Jesteś kwiatem który do życia się budzi
Lecz nie zakorzenia się tu

EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info