Kwiat
Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι που όμως δε ριζώνει στη γη γίνεται τραγούδι τραγούδι τραγούδι που με ταξιδεύει στη βροχή Στη μεγάλη θάλασσα στ’ ουρανού το τέλος και στις λάμψεις των αστεριών από την αρχή μου χαμένος χαμένος τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι που όμως δε ριζώνει στη γη Σκοτεινός που είναι ο κόσμος ο κόσμος ο κόσμος πώς να βρω την πίστη μου εκεί μα φωτίζει ο δρόμος ο δρόμος ο δρόμος ξαφνικά από μιαν αστραπή Πριν χαθεί στη θάλασσα στ’ ουρανού το τέλος και στις λάμψεις των αστεριών από την αρχή μου χαμένος χαμένος τι κι αν χάσω πάλι λοιπόν Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι που όμως δε ριζώνει στη γη		Jesteś kwiatem który do życia się budzi Lecz nie zakorzenia się tu Jak piosenka która się nigdy nie nudzi Z deszczu mnie prowadzisz do snu Przez bezkresy morza do wieczności nieba Aż po magię i światło gwiazd Martwić się przegraną nie trzeba nie trzeba Skoro jeszcze przegrasz nie raz Jesteś kwiatem który do życia się budzi Lecz nie zakorzenia się tu Dookoła świat tak ponury ponury Nie znajduję prawdy swej w nim Może nagły wskaże ją piorun i z góry Cel oświetli na szlaku mym Przez bezkresy morza do wieczności nieba Aż po magię i światło gwiazd Martwić się przegraną nie trzeba, nie trzeba Skoro jeszcze przegram nie raz Jesteś kwiatem który do życia się budzi Lecz nie zakorzenia się tu
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info