Jak ja to mogłam sprawić
Τι σου ’κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο κι είν’ τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις Να ’ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες Να ’ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί		Jak ja to mogłam sprawić że cierpisz chciwie paląc A gorzkie oczy twoje w podłogę wbite są Czyż nie chcesz mnie zostawić dwa pocałunki dając Pochmurnych oczu dwoje zasnute czarną mgłą Czyż nie chcesz mnie zostawić dwa pocałunki dając Pochmurnych oczu dwoje zasnute czarną mgłą Cierpienia co cię dręczą - podwójnie mnie nękają A łzy twe także ciekną powoli w sercu mym Wiedz że i mnie od wewnątrz cierpienia rozdzierają Podczas gdy tam daleko stoisz bez słowa ty Wiedz że i mnie od wewnątrz cierpienia rozdzierają Podczas gdy tam daleko stoisz bez słowa ty Zamilkłe usta moje - księżyca twarz zgaszona Przeklęta bądź godzino i ciężka chwilo ta Wszystko oddaję tobie - oddaję po czym skonam Byleby cię ominął westchnień ponowny żal
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info