Jak ja to mogłam sprawić

Τι σου ’κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν’ τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά

Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις

Να ’ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες
Να ’ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες

Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο
ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή
Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω
για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί


Jak ja to mogłam sprawić że cierpisz chciwie paląc
A gorzkie oczy twoje w podłogę wbite są

Czyż nie chcesz mnie zostawić dwa pocałunki dając
Pochmurnych oczu dwoje zasnute czarną mgłą
Czyż nie chcesz mnie zostawić dwa pocałunki dając
Pochmurnych oczu dwoje zasnute czarną mgłą

Cierpienia co cię dręczą - podwójnie mnie nękają
A łzy twe także ciekną powoli w sercu mym

Wiedz że i mnie od wewnątrz cierpienia rozdzierają
Podczas gdy tam daleko stoisz bez słowa ty
Wiedz że i mnie od wewnątrz cierpienia rozdzierają
Podczas gdy tam daleko stoisz bez słowa ty

Zamilkłe usta moje - księżyca twarz zgaszona
Przeklęta bądź godzino i ciężka chwilo ta
Wszystko oddaję tobie - oddaję po czym skonam
Byleby cię ominął westchnień ponowny żal

EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info