Après-midi sous l'arbre | ||
Ο κόσμος ξεμακραίνει ωραία στιγμή μου ξένη Βαθαίνουν τα πηγάδια ζωή μου που `σαι άδεια Ο κόσμος ξεμακραίνει, είναι βράδυ ωραία στιγμή μου ξένη, στάσου λίγο Βαθαίνουν τα πηγάδια, το φεγγάρι ζωή μου που `σαι άδεια, γέλα λίγο αν μ’ αγαπάς Ο κόσμος ξεμακραίνει, είναι βράδυ, μη μιλάς ωραία στιγμή μου ξένη, στάσου λίγο αν μ’ αγαπάς Βαθαίνουν τα πηγάδια, το φεγγάρι οταν κοιτάς ζωή μου που `σαι άδεια, γέλα λίγο αν μ’ αγαπάς Ανθίζουνε τ’ αστέρια, όνειρό μου, όταν περνάς δώσ’ μου τα δυο σου χέρια και τον κόσμο αν μ’ αγαπάς | Le monde s'éloigne Mon bel instant étranger Les puits deviennent plus profonds Ma vie que tu es vide Le monde s'éloigne, c'est le soir Mon bel instant étranger, reste un peu Les puits approfondissent, la lune Ma vie, que tu es vide, souris un peu si tu m'aimes Le monde s'éloigne, c'est le soir, ne parle pas, Mon bel instant étranger, reste un peu si tu m'aimes Les puits approfondissent quant tu regardes la lune Ma vie que tu es vide, souris un peu si tu m'aimes Les étoiles fleurissent, mon rêve Quand tu passes Donne moi tes deux mains Et le monde si tu m'aimes | |
www.projethomere.com © 03.06.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info