Severnjača (Zvezda severa, Severna zvezda)

Τ’ αστέρι του βοριά
θα φέρει η ξαστεριά
μα πριν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα και φωτιά
να σ’ αγκαλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι και πληγή
σαν ξημερώσει σ’ άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά
καινούρια μου πουλιά
διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ’ το βουνό
για να με δείτε να περνώ
σαν αστραπή στον ουρανό.


Severnjača će
doneti zavet
no pre nego što se kao jedro pojavi nasred mora
postaću i talas i vatra
da te zagrlim u svome izgonu

I ti, moja daleka izgubljena domovina
postaćeš i nežnost i rana
kada svane zora na drugoj Zemlji

Sada letim da proslavim svoj život
Sada letim za proslavu moje radosti

Moji stari meseci
moje nove ptice
rasterajte i sunce i dan s planine
da biste me videli kako prolazim
kao grom na nebu.

Vilenjak © 07.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info