Menschlein
Δε θέλω να σου πω λόγια μεγάλα παγώνει μες στο στήθος μου η φωνή μικρό μου ανθρωπάκι σε μια γυάλα ποιος να φωνάξει πια και τι να πει Δεν έχω να σου πω λόγια μεγάλα έχουνε όλα ειπωθεί από καιρό μα τίποτε δεν άλλαξε εδώ πέρα αν ήταν θα το ξέραμε και οι δυο Άνθρωπε ανθρωπάκι μου μικρό στο ίδιο ανέκδοτο και εγώ μες στης σιωπής σου το θαλάμι Από το διπλανό κελί ένα μονάχα θα σου πω και ας το πάρει το ποτάμι Άνθρωπε ανθρωπάκι μου μικρό μην περιμένεις πια εδώ κανείς δε θα ‘ρθει να σε σώσει Ένα μονάχα θα σου πω ό, τι δεν πάρεις μοναχός κανείς δε θα ‘ρθει να στο δώσει Δεν έχω να σου πω λόγια μεγάλα έχουν όλα ειπωθεί χίλιες φορές ο κόσμος δεν αλλάζει με κουβέντες δεν άλλαξε ποτέ με προσευχές		Ich will dir keine großen Worte sagen In meiner Brust gefriert die Stimme Mein kleines Menschlein in einem Glas Wer soll noch rufen und was soll er sagen Ich will dir keine großen Worte sagen Alles hat sich schon vor einer Weile so ergeben Aber nichts ändert sich hier Wenn, wüssten wir beide davon Mensch, mein kleines Menschlein Im selben Witz bin ich auch In der Kabine deines Schweigens Von der Nachbarszelle werde ich dir nur eines sagen und soll es doch der Fluss mitnehmen Mensch, mein kleines Menschlein warte nicht hier Es wird niemand kommen und dich retten Nur eines werde ich dir sagen, was du dir nicht selbst nimmst es wird niemand kommen und es dir geben Ich habe dir keine großen Worte zu sagen Es hat sich alles schon tausend mal ergeben Die Welt ändert sich nicht mit Rede Er hat sich nie mit Gebeten geändert.
irini © 14.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info