Menschlein

Δε θέλω να σου πω λόγια μεγάλα
παγώνει μες στο στήθος μου η φωνή
μικρό μου ανθρωπάκι σε μια γυάλα
ποιος να φωνάξει πια και τι να πει

Δεν έχω να σου πω λόγια μεγάλα
έχουνε όλα ειπωθεί από καιρό
μα τίποτε δεν άλλαξε εδώ πέρα
αν ήταν θα το ξέραμε και οι δυο

Άνθρωπε ανθρωπάκι μου μικρό
στο ίδιο ανέκδοτο και εγώ
μες στης σιωπής σου το θαλάμι

Από το διπλανό κελί
ένα μονάχα θα σου πω
και ας το πάρει το ποτάμι

Άνθρωπε ανθρωπάκι μου μικρό
μην περιμένεις πια εδώ
κανείς δε θα ‘ρθει να σε σώσει

Ένα μονάχα θα σου πω
ό, τι δεν πάρεις μοναχός
κανείς δε θα ‘ρθει να στο δώσει

Δεν έχω να σου πω λόγια μεγάλα
έχουν όλα ειπωθεί χίλιες φορές
ο κόσμος δεν αλλάζει με κουβέντες
δεν άλλαξε ποτέ με προσευχές


Ich will dir keine großen Worte sagen
In meiner Brust gefriert die Stimme
Mein kleines Menschlein in einem Glas
Wer soll noch rufen und was soll er sagen

Ich will dir keine großen Worte sagen
Alles hat sich schon vor einer Weile so ergeben
Aber nichts ändert sich hier
Wenn, wüssten wir beide davon

Mensch, mein kleines Menschlein
Im selben Witz bin ich auch
In der Kabine deines Schweigens

Von der Nachbarszelle
werde ich dir nur eines sagen
und soll es doch der Fluss mitnehmen

Mensch, mein kleines Menschlein
warte nicht hier
Es wird niemand kommen und dich retten

Nur eines werde ich dir sagen,
was du dir nicht selbst nimmst
es wird niemand kommen und es dir geben

Ich habe dir keine großen Worte zu sagen
Es hat sich alles schon tausend mal ergeben
Die Welt ändert sich nicht mit Rede
Er hat sich nie mit Gebeten geändert.

irini © 14.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info