Nackter Schatten
Εγώ σε έχω πια ξεχάσει το αίμα μου όμως ακόμα σε θυμάται χειμώνιασε, κι όμως βαθιά μέσα στη γη κι όμως βαθιά μέσα στη γη ο ήλιος του καλοκαιριού κοιμάται, κοιμάται... Σαν χρώμα που ονειρεύτηκα και πια δεν το θυμάμαι, και σαν πληγή που αρνήθηκε να σβήσει ο καιρός... Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά, το μόνο που θυμάμαι πια, είναι τα μακριά σου δάχτυλα... Ίσως να ήτανε το φως της κάμαρας το κλεφτό, ίσως να ήτανε οι σκιές που χόρευαν στους τοίχους, κι οι θόρυβοι του δρόμου οι μακρινοί... Ίσως να ήτανε το λευκό ζεστό σου σώμα, ίσως, που έκανε να μοιάζουνε αιώνιες οι στιγμές..... Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά, το μόνο που θυμάμαι πια, είναι τα μακριά σου δάχτυλα το μόνο που θυμάμαι... Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά, το μόνο που θυμάμαι πια, είναι τα μακριά σου δάχτυλα		Ich habe dich bereits vergessen Aber mein Blut erinnert sich immer noch an dich Es ist Winter geworden, aber tief in der Erde aber tief in der Erde schläft die Sonne des Sommers, sie schläft Wie eine Farbe, von der ich geträumt habe, und an die ich mich nicht mehr erinnere und wie eine Wunde, die zu heilen die Zeit sich weigert Sinnliches Feuer, Nackter Schatten das einzige, an was ich mich noch erinnere sind deine langen Finger Vielleicht war es das gestohlene Licht des Zimmers Vielleicht waren es die Schatten, die an den Wänden tanzten Und der weite Lärm der Straße Vielleicht war es dein weißer, warmer Körper, vielleicht der Augenblicke Ewigkeiten gleichen ließ Sinnliches Feuer, Nackter Schatten das einzige, an was ich mich noch erinnere sind deine langen Finger das einzige, an was ich mich erinnere Sinnliches Feuer, Nackter Schatten das einzige, an was ich mich noch erinnere sind deine langen Finger
irini © 15.06.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info