C'était un rêve | ||
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα Ξημέρωσε πάλι Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο Ξημέρωσε πάλι Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο, μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο Μην ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει Θα `μαι κοντά σου Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου, εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς την ψυχή μου με τα φτερά σου Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις, ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις Μην ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε | Le ciel s'embrase Rien ne sera plus jamais comme avant Il fait jour encore Je m'éveille à la lumière, j'ouvre les yeux, pour un peu, mort, perdu pour un peu Il fait jour encore Et tu t'es envolée en même temps que le sommeil, en même temps que le cygne multicolore du rêve Jour, ne te lève pas Vide est mon âme, vide ma chambre et de mon rêve, j'entends son pur sanglot dire C'était un rêve, c'était un rêve Tu reviendras dès la tombée du jour C'est le rêve qui sauve encore une fois la réalité Je serai près de toi Seulement là-bas, je te vois ma chérie Là-bas tu te rapproches et tu touches mon âme Avec tes ailes Mais le matin tu te volatilises, tu pars, j'ouvre les yeux et aussitôt tu meurs Jour ne te lève pas Vide est mon âme | |
www.projethomere.com © 27.06.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info