Le pozioni
Με πότισες μ’ απίστευτα βοτάνια
και μου `ριξες μια σκόνη στο μυαλό
με λόγια σφραγισμένα σε κοράνια
με έπεισες τα πάντα ν’ αρνηθώ
Σαν πυρετός η σκέψη σου με καίει
μου κλέβει τη ζωή
αναρωτιέμαι άραγε τι φταίει
κι έχω παραδοθεί
Σε μαγικά χαλιά με ανεβάζεις
και ταξιδεύω σ’ άλλους ουρανούς
με το κορμί σου μέσα μου κοιτάζεις
κι ανάθεμά με πού με βγάζει ο νους
Σαν πυρετός η σκέψη σου με καίει
μου κλέβει τη ζωή
αναρωτιέμαι άραγε τι φταίει
κι έχω παραδοθεί
Mi hai fatto bere pozioni incredibili
e mi hai gettato una polvere nella mente
con parole sigillate in libri sacri
mi hai convinto a rinunciare tutto.
Il pensare a te mi brucia come la febbre
mi ruba la vita
mi domando di cosa sia la colpa
e mi sono arresa
Mi fai volare su tappeti magici
e viaggio verso altri cieli
con il tuo corpo guardi dentro di me
e al diavolo dove la mente mi fa andare
Il pensare a te mi brucia come la febbre
mi ruba la vita
mi domando di cosa sia la colpa
e mi sono arresa
roberto patritti, roberto patritti © 21.02.2005