Mahdollista
Σαν γυναίκα γεννά στο χώμα η νύχτα το πρωί κι όλα αντέχουν ξανά και γίνονται ζωή. Ποια παλιά κιβωτός μέσα απ’ του χρόνου τις στοές βγάζει ακόμα στο φως ζευγάρια αναπνοές. Δυνατά, δυνατά γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα Δυνατά, δυνατά σ’ ένα θέαμα κοινό Δυνατά, δυνατά κι όπως πάνε του χορού τα βήματα με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ Μα σαν γυναίκα γεννά στο χώμα η νύχτα το πρωί κι όλα αντέχουν ξανά και γίνονται ζωή Ποια παλιά κιβωτός μέσα απ’ του χρόνου στοές βγάζει ακόμα στο φως ζευγάρια αναπνοές. Δυνατά, δυνατά γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα Κι αναμμένο πετά σπίρτο η γη στον ουρανό Δυνατά, δυνατά κι όπως πάνε του χορού τα βήματα με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ Κι όλο κάτι λέω κάποια αγάπη κλαίω κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα Με τα χρόνια μου στα σεντόνια μου σαν φαντάσματα. Δεν υπάρχουν πολλά που να τα ελπίζουμε μαζί κοίτα, κοίτα ψηλά κι άλλος αιώνας ζει.		Kuin nainen synnyttävä maassa yö aamulla ja kaikki purkautuu taas ja muuttuu elämäksi. Mikä vanha liitonarkki ajan pylväiköistä ottaa vielä valoon pariskunnan henkäykset. Mahdollista, mahdollista tuli kaikki mahdolliseksi mahdoton Mahdollista, mahdollista maisemassa julkisessa Mahdollista, mahdollista ja kuin menevät tanssin askelet käsin levitetyin kaikkea sitä halveksin Mutta kuin nainen synnyttävä maassa yö aamulla ja kaikki purkautuu taas ja muuttuu elämäksi. Mikä vanha liitonarkki ajan pylväiköistä ottaa vielä valoon pariskunnan henkäykset. Mahdollista,mahdollista muuttui kaikki mahdolliseksi mahdoton Ja sytytettynä lentää tulitikkuna maa taivaalle Mahdollista, mahdollista ja kuin menevät tanssin askelet käsin levitetyin kaikkea sitä halveksun Ja aina jotain sanon jotain rakkautta itken ja aina sisälläni valitan menetyksiä Vuosiani lakanoissani kuin aaveita. Ei ole paljoa toivoaksemme yhdessä katso, katso ylös toinenkin aikakausi elää.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 19.10.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info