Apressa-te | ||
Δεν μπορώ να καταλάβω δεν μπορώ Πως φτάσαμε εγώ κι εσύ να μην υπάρχουμε μαζί Ευτυχώς σε είδε ένας κοινός γνωστός Συνέχεια μίλαγες για μας μετάνιωσες μα δεν τολμάς Θέλω ξανά τα φιλιά σου, το τηλεφώνημα σου Βιάσου μου έλειψες πολύ Θέλω ξανά τ’ όνομά σου και τα χαμόγελά σου Βιάσου δεν έχω αναπνοή Δυνατή σε όλους δείχνω δυνατή Μα όταν σπίτι μου γυρνώ σε σκέφτομαι μελαγχολώ Μα προχθές σε μια κουβέντα από αυτές Που οι φίλες λένε μυστικά με πιάσαν τ’ αναφίλητα | Não consigo entender, não consigo Como é que eu e tu chegámos a não existir juntos Felizmente viu-te um amigo comum Falavas constantemente de nós, arrependeste-te mas não te atreves Quero outra vez os teus beijos, o teu telefonema Apressa-te, fazeste-me muita falta Quero outra vez o teu nome e o teu sorriso Apressa-te, não tenho ar Forte, a todos me mostro forte Mas quando volto a casa, penso em ti, entristeço Mas anteontem numa conversa daquelas Onde amigas contam segredos, fui tomada pelos soluços | |
Striker_ © 20.10.2008 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info